โครงการอนุรักษ์พันธุกรรมพืชอันเนื่องมาจากพระราชดำริฯ
มหาวิทยาลัยสวนดุสิต
กระดังงาจีน การเวก (กลาง) สะบันงาจีน (เหนือ)
จั่น (กลาง, สุโขทัย) ปี้จั่น (ภาคเหนือ), พี้จั่น (กลาง, จันทบุรี)
ชมพู่กะหลาป่า (กทม.) ชมพู่ขาว ชมพู่เขียว ชมพู่นาก (กทม.)
ชมพู่แดง ชมพู่สาแหรก (กลาง)
ชมพูอินเดีย ตาเบบูยา ธรรมบูชา (กลาง)
ทองบ้าน ทองเผือก (เหนือ) ทองหลางลาย (กลาง)
ดู่บ้าน (เหนือ) ประดู่กิ่งอ่อน (กลาง) ประดู่สาย (กลาง, ลำปาง)
ปาล์มแชมเปญ
ตีนเป็ด (กลาง) หัสบรรณ (กาญจนบุรี) สัตบรรน (กลาง)
เดื่อปล้อง (นครศรีธรรมราช, เหนือ) เดื่อสาย (เชียงใหม่) เดื่อป่อง (กรุงเทพฯ)
ยาโงย ยาร่วง (ปัตตานี) ตำหยาว (ใต้) มะม่วงไม่รู้หาว (กลาง) มะม่วงกุลา มะม่วงลังกา (เหนือ) มะม่วงกาสอ (อุตรดิตถ์)
มะฮอกกานีใบใหญ่ (กรุงเทพฯ)
มะกอกเกลื้อน (ราชบุรี) มะกอกเลือด (ใต้) มะเกิ้ม (เหนือ) มะเลื่อม (จันทรบุรี, พิษณุโลก) มักเหลี่ยม (จันทรบุรี) โมกเลื่อม (ปราจีนบุรี)
ยูคาลิป (กรุงเทพฯ, กลาง)
หนวดปลาหมึก (กรุงเทพฯ)
นกยูงฝรั่ง (กลาง) อินทรี (จันทบุรี)
กระเจี๊ยบแดง กระเจี๊ยบ กระเจี๊ยบเปรี้ยว ผักเก็งเค็ง ส้มเก็งเค็ง ส้มตะเลงเครง ส้มปู