ลำใยป่า (กลาง, อุตรดิตถ์)

Dimocarpus longan Lour.

SAPINDACEAE

ต้น: ไม้ยืนต้นขนาดกลาง แตกกิ่งก้านสาขาที่เรือนยอดลำต้นและกิ่งก้านมีสีน้ำตาลอมเทา ใบ: ใบเดี่ยว ขนาดเล็ก ใบดกหนาทึบ รูปหอก ปลายแหลม โคนสอบ ขอบใบเรียบหรือเป็นคลื่นเล็กน้อย มีสีเขียวเข้ม ดอก: ออกเป็นช่ออยู่ตรงส่วนยอดของต้น ดอกมีขนาดเล็ก สีเหลืองหรือน้ำตาลอ่อนๆ ผล: มีลักษณะเป็นลูกกลม เปลือกสีน้ำตาล เนื้อในผลสีขาวใส รสหวาน มีเมล็ด 1 เมล็ด มีสีดำ ผลจะแก่จัดในราวเดือนมิถุนายน-กรกฎาคม

มีถิ่นกำเนิดในประเทศจีน นิยมปลูกมากในภาคเหนือตอนบนของไทย

ผลใช้รับประทาน ใบสดมีรสจืดและชุ่ม ใช้เป็นยาแก้โรคมาลาเรีย ริดสีดวงทวาร ฝีหัวขาดและแก้ไข้หวัด โดยนำเอาต้มน้ำกิน ดอกเป็นยาแก้โรคเกี่ยวกับหนองทั้งหลาย เมล็ดต้มหรือบดเป็นผงกินจะมีรสฝาด ใช้ภายนอกรักษากลากเกลื้อน แผลมีหนอง แก้ปวด สมานแผล ใช้ห้ามเลือด