ชมพูอินเดีย ตาเบบูยา ธรรมบูชา (กลาง)

Tabebuia rosea (Bertol.) DC.

BIGNONIACEAE

เป็นไม้ยืนต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ สูงประมาณ 15-25 เมตร ผลัดใบ เปลือกต้นเรียบ สีเทาหรือสีน้ำตาล ต้นที่มีอายุมากเปลือกจะแตกเป็นร่อง เรือนยอดรูปไข่หรือทรงกลมแผ่กว้างเป็นชั้นๆ ใบ: ใบเป็นใบประกอบรูปนิ้วมือ ใบย่อย 5 ใบ รูปขอบขนานหรือรูปไข่แกมรูปรี ปลายใบแหลมหรือเรียวแหลม โคนใบมนหรือสอบ ขอบใบเรียบ แผ่นใบหนาคล้ายแผ่นหนัง ดอก: ออกเป็นช่อกระจุกที่ปลายกิ่ง ดอกย่อยจำนวนมาก โคนกลีบดอกเชื่อมติดกันเป็นหลอด ปลายแยกเป็น 5 กลีบ คล้ายรูปแตร มีหลายสี คือ สีขาว ชมพูอ่อน หรือชมพู กลางดอกสีเหลือง ดอกมักบานพร้อมๆกัน และร่วงง่าย ออกดอกเดือนกุมภาพันธ์-เมษายน ผล: เป็นฝัก เมื่อแก่จะแตกออก ขนาดฝัก ยาว 32.53 เซนติเมตร กว้าง 1.24 เซนติเมตร เมล็ดมีลักษณะแบน สีน้ำตาล มีปีกเป็นเยื่อบางทั้ง 2 ด้านของเมล็ด

ถิ่นเดิมเป็นไม้พื้นเมืองของอาเมริกาใต้ ม.ร.ว. พันธุ์ทิพย์ บริพัตร เป็นผู้นำเข้าประเทศไทยเป็นคนแรก จึงถูกตั้งชื่อเพื่อให้เกียรติกับท่าน

ชมพูพันธ์ทิพย์เป็นต้นไม้ที่ปลูกง่าย ทนทานต่อดินฟ้าอากาศและโรคแมลง โตเร็ว มีดอกงดงาม จึงนิยมนำไปปลูกเป็นไม้ประดับและร่มเงา